Θα βρεθούμε στην Οίτη, σ΄ένα από τα μεγαλύτερα βουνά της Ρούμελης με υψόμετρο 2.152 μ. με πλούσια  βλάστηση, πολλά νερά και ποτάμια .Στα βόρεια και στα ανατολικά έχει πλαγιές απόκρημνες και δύσβατες με βαθιές χαράδρες και άγριο ανάγλυφο, αλλά σε ψηλότερα επίπεδα το βουνό γίνεται εξαιρετικά ομαλό με καταπράσινα λιβάδια, μικρές λιμνούλες, καταβόθρες, καταρράκτες και χιλιάδες αγριολούλουδα. Ψηλά καλύπτεται από εκτεταμμένα δάση κεφαλληνιακής ελάτης, ενώ χαμηλότερα συναντούμε πλατάνια, καστανιές, βελανιδιές, κέδρους, κουμαριές, αγριολωτούς, πουρνάρια, φράξους, σφενδάμια, γαύρους και άλλα 1250 είδη χλωρίδας μεγάλης οικολογικής αξίας. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο κάποια αγριόγιδα, μερικά ζαρκάδια, λίγα ελάφια, αγριογούρουνα, αλεπούδες, λαγοί, σκιουράκια, ασβοί, κουνάβια κ.ά. Στη δυτική πλευρά της βρίσκεται ο ποταμός Ίναχος, ενώ στ' ανατολικά οι ποταμοί Γοργοπόταμος και Ασωπός που καταλήγουν στον Σπερχειό. Στα νότια, η Οίτη βοηθάει με τα διάφορα ρέματα στον σχηματισμό του Μόρνου και της ομώνυμης λίμνης. Η Οίτη φημίζεται από την αρχαιότητα για τα φαρμακευτικά φυτά της, όπως είναι ο ελλέβορος (σκάρφη), το σπαθόχορτο κ.ά.